Het zal de bewoners van Wetering West niet ontgaan zijn: in januari van dit jaar sneuvelde tijdens een nachtelijke storm het ooievaarsnest in de weide voor An ‘t Waeter. Het nest raakte los van de paal en belandde in het onderliggende grasland.
Het ooievaarsnest werd 20 jaar geleden door Roelof Muis en Jochem Schelhaas geplaatst. Hiervoor werd o.a. een ijzeren scheepsmast gebruikt. Dit moest zekerheid bieden voor een lange, onderhoudsvrije toekomst van het nest. Al vanaf het allereerste begin (eerste of tweede jaar) wist een ooievaarsechtpaar zijn weg te vinden naar het nest. De afgelopen 20 jaar is het nest de kraamkamer geweest van vele jonge ooievaartjes.
Door de gunstige ligging van het nest, vrij in de weide en een stukje verwijderd van de openbare weg, is het nest al van grote afstand te aanschouwen. Dit maakt dat de bewoners en bezoekers van Wetering West al die jaren konden meeleven met het wel en wee van de ooievaars. Het gaf toch altijd weer een echt “lentegevoel”, wanneer het ooievaarspaar eind januari of februari arriveerde na een winter van afwezigheid. Wat genoten we van de “werkzaamheden/ activiteiten” die de ouders verrichtten, alvorens ze daadwerkelijk konden gaan broeden. Maar vooral genoten we wanneer de eieren uitkwamen en we na een aantal weken toch echt de kopjes van de jongen over de rand van het nest zagen kijken. Wekelijks zagen we ze groeien en oefenen om op een dag het nest voor een kort, stuntelig “beginnersvlucht”, te verlaten.
Helaas zag het er dit jaar veel minder rooskleurig uit voor onze “huis-ooievaars”. Hun nest was weg en de overgebleven paal bood nog slechts plek voor één ooievaar. De takjes die zij aanvoerden voor een nieuw nest, hingen slap over de paal of vielen eraf. Het was een kansloze missie van het paartje. Zelfs na vele weken bleef het ooievaarspaar trouw aan hun eigen plekje op de Wetering West.
’s Nachts overnachtten zij vaak noodgedwongen op een schoorsteen van de nabijgelegen huizen, waarna ze ‘s morgens weer aan het klussen gingen.
Voor diverse bewoners van Wetering West was dit een erg triest schouwspel. Oh ja, natuurlijk zijn er nu ooievaars genoeg, maar toch…….. Door hun vastberadenheid lieten ze zien dat ze echt thuishoren in Wetering.
Daarom besloten een aantal buurtbewoners de ooievaars te helpen hun nest weer te repareren.
Jente Muis heeft op vrijdag 14 maart het oude nest opgehaald en dit model gebruikt om een heel nieuw nest te bouwen, inclusief een stalen rand met gevlochten wilgentenen. Daar is Jente toch weer een dagje zoet mee geweest.
Een dag later, op zaterdagmorgen 15 maart (i.d.d. Burendag), sloegen Jente Muis, Hans Kastelein, Gorse van der Zee en Erik en Geertje de Jong- van Riesen de handen ineen en werd de paal m.b.v. een kraan van Johan Punter uit de grond gehaald en kon het nieuwe nest op de paal worden gemonteerd. Hierbij kwamen ook de las-vaardigheden van Geertje goed van pas.
Het was fijn dat Martine van An ‘t Waeter het gezelschap voorzag van een heerlijk kopje koffie en thee met een versnapering.
Aan het einde van de ochtend kon de paal, dit keer met het nieuwe nest erop, weer overeind worden gezet m.b.v. de kraan van Johan.
En toen was het wachten…………
Zouden de ooievaars weer terugkomen naar hun vertrouwde nest, of zouden ze inmiddels toch een ander woning hebben betrokken?
Het was fijn dat al in de loop van de zaterdagmiddag één ooievaar trots plaats had genomen op het nest. Nog mooier was het dat we op zondagochtend beide ooievaars op het nest konden zien zitten.
Sindsdien is er veel bedrijvigheid op en rond het nest. Er wordt gesleept met takjes, de dame wordt het hof gemaakt, er wordt geklepperd en er wordt gepaard!
Ooievaars blij, wij blij! En nu maar hopen op gezinsuitbreiding.
Irene Dijkshoorn
